NITONG nakaraang Linggo, Araw ng Palaspas para sa mga Katoliko, Aglipayano at iba pang katulad nila sa pananampalataya.
Ano nga ba ang Araw ng Palaspas?
Naku, halo-halo o naghahalo ang balat sa tinalupan kung paano itinuturing ang araw na ito at kung ano ‘yang palaspas na ‘yan.
PAGPASOK SA JERUSALEM
Batay sa mga sermon ng mga pari, at sa Bibliya na rin, ito ang Araw ng Pagpasok ni Kristo sa Jerusalem bilang Hari ng sanlibutan, o para sa mga Hudyo noon na naniniwala sa kanya, bilang kanilang Hari.
Kaya habang papasok siya sa Jerusalem na nakasakay sa isang asno, naglatag sila sa kanyang daanan ng mga dahon o sanga ng palm tree habang ang iba ay kanilang mga kapa o damit o anomang meron sila bilang pagpupugay kay Kristo.
Sa simpleng salita, winelkam nang todo si Kristo sa Jerusalem.
Sumakay si Kristo sa asno bilang tanda ng pagpapakumbaba dahil kapag sumakay siya sa kabayo, sasakyan ito ng mga mayayaman at makapangyarihan kahit higit na mas malakas ang asno kaysa kabayo.
Sa Pinas, ganito ang ginagawa pero dahon ng niyog ang gamit dahil halos wala naman kasing palm tree sa Pinas na mapagkunan ng dahon.
PANLABAN SA ASWANG, MALAS, SAKIT, ETC
Nakatutuwa ang mga interbyu sa mga naniniwala sa halaga ng palaspas sa Pinas.
Marami ang nakalilimot na konektado kay Jesus Kristo, ang kanyang pagmamahal at pagsasakripisyo para kaligtasan ng sanlibutan, ang palaspas.
Sa halip, itinuturing ito na parang agimat pero walang bisa kung hindi natalsikan ng basbas ng holy water ni Father.
Kaya naman, nandiyan ‘yung paglalagay ng palaspas sa pintuan ng bahay para panlaban sa malas.
Sa bintana, panlaban sa aswang sa mga oras ng pagtulog at proteksyon ng mga buntis sa mga aswang na gumagala.
Mas mabisa umano ang palaspas kaysa bawang at umuusok na may sinding pinilipit na damit laban sa aswang.
Sinusunog naman ang parte ng dahon para ihalo sa tubig bilang panggamot sa maysakit.
You name it, you have it, ‘ika nga.
KAKAIBA ANG PATUTUNGUHAN
Medyo hindi konektado kay Kristo kung minsan ang pag-unawa sa Araw ng Palaspas dahil parang kwentong romantiko ito at puro kasayahan.
Pero ang totoo, hudyat iyun ng katakot-takot na away sa pagitan ni Kristo at mga lider ng lipunang Hudyo noon at pamahalaang Roma na kinatawan ni Pilato.
Sumunod ang mga araw at gabi na pagtatuwa sa kanya ni Pedro para maligtas niya ang sarili sa pugutan o pagkakapako sa krus.
Naririyan din ang pinakamabilis na kasaysayan na paglilitis sa mundo dahil wala pang 24 oras nang usigin at hatulan si Kristo ng kamatayan at pagpapako sa kanya sa krus ni Pilato, batay sa udyok ng mga lider ng mga Hudyo.
Naging kasalanan ni Kristo ang pagsasabi niyang siya ang Anak ng Diyos at naging kasalanan din niyang matindi ang pagmimilagro sa pagkain at pagpapagaling ng maysakit, panghuhuli ng isda, lalo na ang pagbuhay ng patay, gaya ni Lazarus na hindi nagawa ng mga lider ng mga Hudyo na naging diyos-diyosan at hari-harian.
Ano nga kaya kung muling mabuhay si Kristo sa atin ngayon, ano ang mangyayari?
